INEKE DE JONG (32) woont samen met haar vriend Pim op een oud vrachtschip in de Nijmeegse Waalhaven. Ruim drie jaar zijn ze bezig geweest om het te verbouwen tot een woonboot. Nu het klaar is hebben ze rust. Alhoewel. ‘De Donau afvaren lijkt me ook heel gaaf.’ Hoe is het om op een boot te wonen?

Waarom woon je op een boot? Ben je een schipperskind?
‘Nee, helemaal niet. Dat zijn we allebei niet. Mijn vader is loodgieter en Pims ouders hadden een kippenboerderij. We woonden eerst in een appartement en zochten een bouwproject omdat we een huis graag eigen willen maken. Pim zag toen een woonboot liggen en we zijn toen voor de grap gaan zoeken naar boten. Langzaam werden we steeds enthousiaster over het idee.’

En toen viel jullie oog op dit vrachtschip.
‘Klopt. Het was toen niet meer dan een laadruim met een kleine keuken, slaapkamertje en een badkamer. Heel lelijk. We hebben toen bij een ander woonschip binnen gekeken om een beeld te krijgen van de mogelijkheden en gingen steeds meer fantaseren over hoe wij de boot zouden inrichten. Het is een aardig groot schip, 39 meter lang en 5 meter breed. Ik schat het woonoppervlak op 150 vierkante meter, inclusief de oude stuurhut en schipperswoning. Daar hebben we gewoond tijdens de verbouwing.’

Hoe zit het met elektriciteit enzo?
‘Elektriciteit halen we van de wal, uit een stroomkast met een kabel van zo’n 120 meter. Daar moeten we wel mee oppassen, laatst lag hij in het water. Dat kan normaal geen kwaad, maar met ijs is het een ander verhaal. Onze internetkabel hangt daar ook. We hebben geen gas, maar koken met inductie. Anders moeten we dat ook weer aan boord halen.’

Wat vonden mensen ervan dat jullie op een boot gingen wonen?
‘Mijn ouders vonden het in eerste instantie helemaal niets. Ze vroegen zich af of het zijn waarde zou houden, of het wel een goede investering is. In totaal gaat het om een bedrag van circa 250.000 euro. In dat bedrag zit de vergunning van de ligplek, het schip zelf en verbouwingskosten.’

Je moet over het schip van buurman heen klimmen om bij eigen boot te komen. Is dat niet raar?
‘Dat is heel normaal. We hebben goed contact met de andere bootbewoners. Er liggen hier nu vijftien woonschepen en het schipperscentrum, officieel het Katholiek Sociaal Cultureel Centrum. Dat wordt beheerd door de aalmoezenier, een soort pastoor. Hij organiseert kerkdiensten en heeft spreekuren. Wij tanken er eens in de vier tot zes weken water, want we hebben geen eigen waterleiding. Zes kub, drie uur lang. En onze post komt daar. Het is overigens de vraag of het schipperscentrum blijft, want de aalmoezenier wordt binnenkort 75 en ik weet niet of er een vervanger komt. Ook worden twee van de vier gesubsidieerde banen wegbezuinigd. Binnenvaartschepen worden steeds langer en het aantal schepen dat in de haven past, neemt daardoor af. Met kerst ligt het vaak helemaal vol, dan liggen er wel dertig schepen. Doordeweeks is het vaak wat rustiger, in het weekend komen er gemiddeld zo’n acht binnenvaartschepen in de haven.’

Wat maakt het leven op een woonboot anders?
‘De charme van op het water wonen. Je gaat omhoog en omlaag door de wisselende waterstand en je hebt eendjes om je heen. Er gebeuren op het water andere dingen dan in een normale woonwijk: schepen komen binnenvaren of de brandweerboot vaart uit. In november hebben we bijvoorbeeld vijf weken droog gelegen. Dat is heel suf, je ziet het droger en droger worden en opeens woon je toch op zand. Hoog water is leuk, dan kunnen we veel verder kijken, over de dijk. Ons hele leven wordt dan even opgetild.’

Merk je veel van het weer?
‘Als het stormt, voel je alles bewegen. Bij hele harde regen of hagel horen we de tv niet meer. Nu met het ijs kraakt het de hele tijd. In de zomer kunnen we lekker op het terras zitten. Ieder seizoen heeft wel iets, maar ik vind de lente het leukst. Dan kunnen we veel buiten zijn en is het nog niet te heet.’

Is het nu niet heel koud in de winter?
‘We hebben de boot goed geïsoleerd en we kunnen het hier goed warm stoken met een houtkachel, elektrische kachel, vloerverwarming en diesel-cv. Normaal gebruiken we een warmtepomp, die warmte uit het water haalt. Dat doen we het liefste, dat is minder kostbaar en duurzamer. Helaas werkt de pomp niet als we droog liggen en nu ook niet omdat het water nog maar een halve graad warm is.’

Wat is er zo leuk aan wonen op een boot?
‘Het idee dat je ermee kunt varen. In de zomer hebben we de motor gestart en die doet het nog prima. We hebben ons groot pleziervaartvaarbewijs en alle benodigde theorie-certificaten, maar willen eerst nog ervaring opdoen door enkele keren te gaan varen met een ervaren schipper. En dan een flinke tocht maken, de Donau af bijvoorbeeld. Maar we beginnen voorzichtig met een tochtje naar Cuijk. Het lijkt me ook wel raar en spannend om te gaan varen. Als er iets gebeurt, is je hele huis verloren.’

Door de ogen van… is een interviewrubriek van De Schrijfzolder, waarbij mensen reflecteren op een bepaald onderwerp of vertellen over een interessant project.