Typisch aan de Nederlandse taal vind ik: verkleinwoordjes. Daar heb je het al: woordjes. Tricky zijn ze ook, want je bent geneigd ‘klein woordje’ te schrijven en is dat stiekem niet dubbelop: klein én -je? Qua pleonasme.

In de teksten die ik schrijf probeer ik niet te veel verkleinwoorden te gebruiken, tenzij het niet anders kan – en dat is vaker dan je denkt. Overigens probeer ik het schattige woord ‘je kindje’ echt te vermijden, maar dat terzijde.

Sommige woorden doen het nu eenmaal goed als verkleinwoord, denk aan ‘boodschappenbriefje‘. Die briefjes zijn nu eenmaal (vaak) klein, dus het klopt gewoon. Net als de zakjes in de Albert Heijn, wat me doet denken aan een optreden van John Fealey in The Comedy Factory, lang lang geleden.

Bekijk het filmpje (-pje, ja)

Over hoe je het woord zakje heel groot kunt maken (en sexy kunt laten klinken, dat ook). Met bovendien Franse woorden als bon en champignon, dat laatste schrijven mensen overigens echt te vaak als ‘champions’:

Wat zijn jouw favoriete verkleinwoordjes?