Niet lang geleden was ik in het wiskundemuseum. Of, liever gezegd: Mathematikum. Mooi Duits woord. Nooit had ik gedacht ooit naar een wiskundemuseum te gaan. Het leek me saai, stoffig en ingewikkeld. Wiskunde was nooit mijn sterke kant op de middelbare school en ik ben daarna niet voor niets de schrijvende kant op gegaan.
Maar goed, ik was er beland en eigenlijk werd ik direct positief verrast. Bij de ingang lag een grote rode mat met de tekst: ‘Mathe macht glücklich’. Sceptisch maakte ik er een foto van. ‘Jaja, dat zal wel’, dacht ik nog. Eenmaal binnen werd mij snel duidelijk dat dit geen museum is met saaie schriften vol rekensommen (natuurlijk niet, hoe kon ik dat denken!) maar een praktische tentoonstelling over ‘wiskunde in onze dagelijkse omgeving’. Een eyeopener, want binnen de kortste keren was ik overtuigd dat niet alleen alles taal is, maar ook wiskunde! Van wiskunde in puzzels en logische spelletjes tot kunst en natuur.
Reflectie: het museum hield me een spiegel voor
Die spiegel liet me zien dat ik niet meteen mijn (voor)oordeel klaar moet hebben liggen. Hoewel ik mezelf vrij ruimdenkend vind, heb ik meestal wel een mening. Soms uit ik die snel, soms houd ik die wijselijk voor me. Soms zou ik vaker iets moeten zeggen, soms is het goed dat ik even mijn mond heb gehouden.
Hoe vaak gebeurt het jou dat iets enorm meevalt? Mij overkomt dat geregeld. Frisse tegenzin heet dat, geloof ik. Want eerlijk is eerlijk: ik ben niet bij iedere schrijfopdracht of interviewafspraak direct enthousiast. Dan is het mooi om te merken dat het vrijwel altijd meevalt. Sterker nog, ik kom bijna altijd thuis met een grote glimlach of nieuwe inspiratie.
Iedereen heeft een verhaal, dat heb ik in de loop der jaren geleerd. Alles heeft verschillende kanten en het loont om iets vanuit verschillende kanten te bekijken.
Dat probeer ik nu dus geregeld te doen: reflectie.
Op mijzelf en op mijn werk. De komende weken ga ik dat in alle rust doen. Wat heb ik het afgelopen jaar gedaan? En wat wil ik komend jaar gaan doen? Na deze korte denkpauze wil ik weer fris en fruitig aan de slag op de Schrijfzolder. Of met frisse tegenzin, wie zal het zeggen? 😉