De geur van verse boeken

Post. Een pakketje met twee verse kookboeken. Ik open het, pak als eerste het meest gewichtige boek, sla de hardcover open en blader door de stevige pagina’s. De geur van nieuw komt me tegemoet en ik sluit mijn ogen. Mmmm, die geur. De geur van een nieuw boek. Boeken kun je niet eten maar dit boek zou best lekker smaken, vermoed ik. 

Geur van verse boekenSinds ik boeken schrijf en voor Volkskrant Magazine recepten selecteer uit recent verschenen kookboeken, heb ik een zwak voor mooie (kook)boeken. Boeken die er aantrekkelijk uitzien, mooi openvallen en je verleiden bij het eerste contact. Zodat je ze wel móet aanraken. Omdat je het werk niet alleen wilt bekijken met je ogen, maar ook wilt voelen met je handen. Een goed boek wil je voelen. Een goed boek wil je ruiken.

Goed boek
Wat maakt van een boek nou een goed boek? Dat heeft uiteraard te maken met de inhoud. Voor die inhoud zorg ik vaak zelf, als tekstschrijver. Fijne teksten nemen je mee in een verhaal. Pakkende fotografie is ook essentieel, je moet het oog willen verwennen. De gerechten willen eten, de ingrediënten oppakken, je vingers aflikken.

Ook belangrijk is de vormgeving en de keuzes die zijn gemaakt in papiersoort, papierdikte en bindtechniek. Hoe oogt het boek, hoe voelt het papier, hoe valt het boek open? Kun je een leeslint pakken om een pagina te markeren? Als lezer let je vaak niet speciaal op vormgeving, papier, druk- en bindtechniek. Maar als het goed is gedaan, als de juiste keuzes zijn gemaakt, dan krijg je een goed gevoel. Het kan een boek maken of kraken.

Inspiratiebron
Voor de rubriek in Volkskrant Magazine krijg ik allerlei kookboeken opgestuurd en daar geniet ik iedere keer weer van. Meestal, want soms zijn het ook gedrochten. Het ene kookboek uit het pakketje wil ik mee naar bed nemen, het andere boek heb ik snel weggelegd. Hoewel meer dan 200 pagina’s dik, het komt over als een uit hand gelopen brochure. Vormgegeven als een magazine, flodderig met een paperback… het kan mij niet bekoren.

Een kookboek heeft vaak vooral een praktisch nut: je zoekt er een recept uit, gebruikt het als inspiratiebron of neemt het mee naar de keuken als leidraad bij het koken. Eerlijk is eerlijk: ik pak liever een goed boek dan een boek dat me niet aanspreekt. Hoe goed de inhoud ook mag zijn. Keihard, maar zo werkt het wel.

>> Eerder gepubliceerd als gastblog voor Damiaan Renkens boekverzorging.

PS: De geur van dit verse kookboek vind ik toch wel het allerlekkerst:

Bandeet is er