Moeilijke woorden. In mijn dagelijkse schrijfwerk probeer ik ze zoveel mogelijk te mijden. Ik wil dat mijn teksten voor iedereen begrijpelijk zijn, zonder zaken teveel te versimpelen. Jip-en-Janneke-taal mag je het niet noemen maar het is mijn ervaring dat iedereen houdt van lekker leesbare, enigszins “eenvoudige” teksten . Van metaalbewerker tot hoogleraar. Toch kan ik zelf enorm genieten van die “ingewikkelde” woorden.

Neem een woord als epibreren. Dit werkwoord werd in 1954 gepubliceerd door Simon Carmiggelt en betekent ‘het verrichten van niet nader gespecificeerd werk dat heel voornaam lijkt, maar desondanks helemaal niets voorstelt’. Je zegt bijvoorbeeld op een vergadering dat je een en ander gaat epibreren en vertrouwt erop dat de overige aanwezigen dat voor zoete koek slikken. Maken we ons daar allemaal niet eens schuldig aan? Ik vind het mooi dat daar een woord voor bestaat.

Kun je epibreren bij procrastinatie?

Het woord hangt voor mij samen met procrastinatie, ook al zo’n mooie vondst. Als student gebruikte ik het werkwoord soggen (studie-ontwijkend gedrag), tot ik ontdekte dat hier ook een professioneel woord voor bestaat: procrastinatie! Bij beide woorden gaat het om (irrationeel) uitstelgedrag.

U of jij: tutoyeren en duzen

Laatst stond ik langs de lijn bij een wedstrijd van mijn dochter en hoorde tot mijn verbazing dat ze als meidenteam van voetbalvereniging Union een yell hadden bedacht: ‘U. Nion. Of mag ik tutoyeren?’ Ietwat decadent wellicht bij een volkssport als voetbal, maar ik kan het wel waarderen. Ook omdat het tot interessante gesprekken leidt. Zo vertelde een moeder van Duitse oorsprong mij over het bestaan van het woord ‘duzen’ voor jij-zeggen. Prachtig toch?

Woordliefde: doe je mee?

Kortom, af en toe genieten van “moeilijke woorden” mag best. Ik noem dat #woordliefde. In geschreven teksten blijf ik ze mijden. Vooral sommige woorden eindigend op -eren, zoals anticiperen en participeren. Die gebruiken mensen toch vooral gebruiken bij het epibreren. Als je ze kunt vervangen door eenvoudiger woorden: vooral doen!