RIBW Nijmegen & Rivierenland is een regionale instelling voor begeleiding bij wonen, dagbesteding en werk. Het gaat om begeleiding aan mensen die vanwege een ernstige psychiatrische aandoening voor langere tijd ondersteuning nodig hebben. De RIBW wil haar cliënten helpen een zo gewoon mogelijk bestaan te leiden. De medewerkers gaan daarbij altijd uit van de kracht en de zelfredzaamheid van de cliënt.

 

Om die kracht en zelfredzaamheid te laten zien, wil de RIBW geregeld ervaringsverhalen delen van cliënten en professionals. In krantenartikelen, magazines en boekjes. De Schrijfzolder gaat bij de mensen langs voor een persoonlijk en positief interview.

 

 

Interviews magazine Op jezelf

 

In samenwerking met andere communicatieprofessionals is er een magazine gemaakt voor alle cliënten van RIBW Nijmegen & Rivierenland die de komende tijd (mogelijk) zelfstandig gaan wonen met begeleiding. Over de impact die dat heeft. Met ervaringsverhalen en tips!. En daar zijn we supertrots op!

 

Enkele teksten uit het magazine:

 

D De eerste tijd vond ze het wel spannend allemaal, maar nu voelt zich zo op haar gemak in haar nieuwe huis, dat het nu waarschijnlijk weer enorm wennen zou zijn als ze teruggaat naar beschermd wonen. “Ik vind het fijn om zelfstandig te wonen, al voel ik me soms natuurlijk ook alleen. Dan denk ik weleens: woonde ik nog maar bij de RIBW. Bij Nieuw Doddendaal kwam ik op de gang vaak begeleiders tegen en dat gaf een veilig gevoel. Tegelijkertijd was er ook geregeld gedoe. Dat is hier minder. Het is grote verandering, maar het went. Mijn familie vindt dat ik enorm ben opgeknapt sinds ik hier woon. Mijn moeder zegt dat iedere keer als ze me ziet.”

 

S Hij heeft geleerd dat hij trots mag zijn op zichzelf. “De kans op een terugval is er altijd, maar ik heb nu een stok achter de deur en mensen die er voor me kunnen zijn. Mensen die ik langer ken en vertrouw. En een begeleider met wie het klikt, ook dat is heel belangrijk.” Hij ziet zichzelf nog wel vijf tot tien jaar in het appartement wonen. “De vrijheid is fijn, je kunt doen en laten wat je wilt. Ik ben graag op mezelf en alle spullen zijn nu van mij. Dat geeft ook een gevoel van veiligheid.”

 

J Bij Samensterk gaat het om gelijkwaardigheid: iedereen deelt zijn of haar ervaringen. “Het is en blijft woonbegeleiding. Je mag vertellen over je diagnose en waar je last van hebt maar je gaat vooral aan de slag met het dagelijks leven en hoe je daarmee vooruit kunt komen. Het is geen therapiegroep; de gesprekken gaan over het dagelijks leven en dagelijkse vraagstukken. We volgen altijd het tempo van de cliënt. Bij Samensterk heb je geen begeleidingsdoelen. Je hoeft niets maar niemand zit er voor niets. De ervaringsverhalen en tips van anderen werken vaak heel goed.”

 

 

 

 

Interviews Dromenboekje

Bij de start van de nieuwe woonvorm Nieuw Doddendaal in Nijmegen heeft de RIBW Nijmegen & Rivierenland een bundel uitgebracht met de verhalen van de (toekomstige) bewoners. Nieuw Doddendaal is een bijzonder woonconcept voor mensen die de stap van beschermd wonen naar zelfstandig wonen maken en voor mensen die voor langere tijd beschermd wonen.

 

Elf bewoners vertellen…

In de uitgave geven elf nieuwe bewoners van Nieuw Doddendaal de lezer een kijkje in hun veelal bewogen leven. Een leven dat getekend is door vallen en opstaan en waaruit de grote kracht blijkt om, ondanks alle tegenslagen, steeds weer de draad op te pakken. Het boekje gaat over het durven nemen van een volgende stap in je leven en het blijven geloven in dromen.

 

… prachtige levensverhalen

De bewoners vertellen in het boekje over hun leven. Hoe het toen was, nu is en welke dromen ze hebben voor de toekomst. Stuk voor stuk prachtige levensverhalen. Met deze verhalen probeert de RIBW de vooroordelen over deze bewoners zoveel mogelijk weg te nemen. Door te laten zien wie ze zijn en waarom ze zijn wie ze zijn. En dat ze, net als ieder ander, dromen van een eigen toekomst. Met zelfstandigheid, rust, leuke activiteiten, een fijne plek om te wonen, vrienden en liefde.

 

… over plannen en dromen

Sommige gesprekken voor dit boekje vonden plaats voor de verhuizing, andere na de verhuizing naar Nieuw Doddendaal. Voor de cliënten was het niet altijd een makkelijke periode, maar ze trekken zich op aan de toekomst. Ze richten zich op de plannen die ze hebben en denken aan de dromen die ze willen verwezenlijken. In Nieuw Doddendaal en daarna.

 

Enkele fragmenten uit het boek:

D “Ik heb wel alleen gewoond, maar toen was ik jonger en deed ik veel. Nu ga ik vaak fietsen. Naar mijn moeder, mijn zus, de zorgboerderij, boodschappen doen. Of gewoon een rondje Millingen, waar ik vandaan kom, dat is mijn favoriet. Alleen op de fiets, in de wind, dan voel ik me het gelukkigst.” Af en toe kan ze boos zijn op de situatie. “Daar moet ik nog beter mee leren omgaan. Ik moet het eerder uiten en minder hoog op laten lopen. Mijn psychose-gevoeligheid blijft een handicap, maar ik hoop dat ik stabiel genoeg ben om na anderhalf, twee jaar zelfstandig te gaan wonen. Ik wil het een kans geven.” Na 22 jaar beschermd wonen kent ze veel mensen in de ‘beschermende wereld’, maar liever zou ze in de ‘gewone wereld’ leven. “Beschermd wonen is niet het leven. Ik mis het om te werken. Helaas lukt dat niet .”

 

J Hij heeft altijd weerstand gehad tegen zijn medicatie. “Dat heeft te maken met de emotionele vervlakking die ik merk.” Hij wil dat niet en stopte geregeld met de medicijnen. In totaal is hij zeven keer opgenomen door de psychoses die daarop volgden. “Ik heb me er nu bij neergelegd dat ik de rest van mijn leven antipsychotica moet slikken. Gelukkig slik ik sinds een half jaar milde medicatie met weinig bijwerkingen. Dat gaat vrij goed.” […] Hij heeft zich verdiept in de psychiatrie en las er vele boeken over. Daar is hij niet veel wijzer van geworden, zegt hij. “Psychiatrieboeken zijn saai. Je wordt er ook niet gelukkiger van als je al die termen leest. Van ernstige psychiatrische aandoeningen tot moderne herstelprincipes. Ik moet de psychiatrie loslaten. Misschien ga ik weer andere boeken lezen, romans ofzo.”

 

S Hoewel Nieuw Doddendaal een bewuste keuze is, voelt de stap heel dubbel. “Mijn gevoel zegt dat het goed is, maar mijn verstand zegt dat het een stap terug is. Ik heb zeventien jaar zelfstandig gewoond en nu woon ik weer in een groep. Je krijgt zo snel een etiketje. Soms heb ik het idee dat ik moet bewijzen dat ik best ‘normaal’ ben, ondanks dat ik psychische hulp krijg. Waarom?” […] Haar grootste droom voor de toekomst? “Ik droom van een rustig leven zonder stress en angsten. Zodat ik meer dingen kan ondernemen en op een terrasje zitten zonder bang te zijn voor de drukte.”

 

 

De Schrijfzolder
INTERVIEWS
SCHRIJVEN
COÖRDINATIE